Artykuł
Miejscowość położona na zachód od Birczy (6 km), nad lewym dopływem Stupnicy. Została założona w 1450 roku. Jej pierwszym właścicielem był Jerzy Matiaszowicz. Następnie przeszła w ręce Humnickich (do końca XVII), Dunin Wąsowiczów i Wisłockich. W roku 1510 wybudowano tu pierwszą cerkiew. Obecnie istniejąca pw. św. Teodozego Pieczerskiego powstała w wieku XVIII. Jest to budynek z dachem dwukalenicowym z trzema hełmami. Wewnątrz znajduje się polichromia z XIX wieku. W latach 1960-1970 była wykorzystywana jako magazyn PGR-u. W roku 1990 przywrócono ją kościołowi greckokatolickiemu. Stanisław Kryciński w książce;Przemyśl i Pogórze Przemyskie" podaje, iż w latach 1991-1994 przeprowadzono jej generalny remont. Jest to informacja do końca nieprawdziwa, gdyż remontu nigdy nie skończono. Początkiem dwudziestego stulecia w Malawie mieszkało ok. 700 osób.
Do czasów II wojny światowej istniał tu dwór z XVII wieku, otoczony parkiem krajobrazowym. Jego wyposażenie i cenne zbiory biblioteczne zostały zniszczone przez żołnierzy Armii Radzieckiej w 1939 r. Dawna zabudowa wsi nie została zachowana
