Artykuł
Miejscowość leży 7-8 kilometrów na północny-zachód od Birczy, u stóp Piaskowej, Kamiennej, Bosaczka i Kotowa. Został założony w XV wieku i należał do dóbr birczańskich Jerzego Matiaszowicza herbu Gozdawa, a potem do szlachty. Jednak za czasów Zygmunta Starego wieś została im odebrana ze względu na kłopoty z płaceniem podatków. Zwrócono ją szlachcie przez Zygmunta Augusta, który pozostawił sobie lasy i teren, gdzie założył żupę solną. Sól z tego miejsca była odsyłana do Przemyśla. W wieku XIX właścicielem Kotowa był Stanisław Schmidt, a potem Jan Porębalski. Wtedy też funkcjonowała na terenie osady huta szkła wyrabiająca zielone szkło butelkowe. Do dzisiejszych czasów przetrwała cerkiew, a w zasadzie jej ruina (patrz foto) z roku 1923 i kapliczka z 1918 roku. Cerkiew jest zbudowana na planie krzyża z centralną kopułą. Po wojnie była używana jako magazyn PGR-u. Cerkiew na wiosnę 1998 roku planuje się wyremontować z przeznaczeniem na kościół rzymskokatolicki.
